KONIEC BLOGA

Witajcie i ohayo:)
Koniec tego bloga jest nieunikniony. Mam mniej czasu i nie mogę pisać długich notek, ale to wcale nie oznacza ,że przestałam lubić Japonię i mange! Przeniosłam się na bloga z krótszymi notkami. Adres:

http://clamp-news-manga.blogspot.com/

Zapraszam:)

Japońskie festiwale w lipcu

 Gomen!

Zupełnie się zapomniałam i nie pisałam żadnej notki:>

Japońskie festiwale i święta w lipcu

  Lato w Japonii to pyszne agarowe desery z owocami i ufoludy o smaku zielonej herbaty, cykady wielkie i hałaśliwe, gorące noce, przelotne deszcze i słońce w aureoli w postaci wilgotnej mgiełki. Lato to również czas niezwykłych festiwali w Japonii.
Na przykład Nachi no Hi Matsuri to festiwal ognia, który odbywa się w Nachi. W czasie tego święta kapłani, przebrani w białe szaty, noszą wielkie płonące pochodnie wykonane z drzewa cyprysowego (nawet do 50 kg ciężaru). Kapłani przemieszczają się po okolicach wodospadu Nachi (święte, a także popularne miejsce w Japonii – wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO). Japończycy wierzą, że rytuał ognia oczyszcza otoczenie i przepędza złe duchy. Nachi no Hi Matsuri odbywa się 14 lipca.
Umi no hi to dzień morza i jednocześnie nowe święto narodowe, które zostało wprowadzone do kalendarza japońskiego w 1996 roku. Obchodzone jest w trzeci poniedziałek lipca (w tym roku 18 lipca). Upamiętnia ono powrót cesarza Meiji do portu w Yokohamie w 1876 roku z wyprawy do Północnej Japonii. Wielu ludzi korzysta w tym dniu z pogody wakacyjnej i wybiera się na plażę.
W Uwajima (prefektura Ehime) odbywa się festiwal wołów. W czasie święta dwa duże zespoły ludzi operują manekinami wołów. Najważniejszym punktem festiwalu jest sumo wołów, czyli Ushizumo. Jest to konkurencja, w której dwa woły walczą ze sobą aż do momentu gdy jeden zepchnie drugiego z ringu. Festiwal ten trwa od 22 do 24lipca.
Kuromatsu to festiwal, w którym bóstwa (kami) i duchy pływają w sanktuariach umieszczonych na łodziach. Podczas spływu sternicy muszą bardzo uważać, aby nie bujać zbyt mocno łodzią. Jeśli tego nie dopilnują duchy staną się złe i zaczną przynosić pecha okolicznym mieszkańcom.
W chwili gdy łódka dopływa do brzegu, uczestnicy święta zaczynają kiwać się raz w przód, raz w tył, tak jakby nadprzyrodzona siła nimi manipulowała. Uczestnicy twierdzą, że jest to efekt nadprzyrodzonej mocy bóstw. Festiwal Kuromatsu odbywa się pod koniec lipca, zwykle w trzecią lub czwartą sobotę miesiąca.
Japońskie lato niewątpliwie smakuje inaczej niż polskie, ale jeśli upały zbyt mocno nie dokuczają, to zostaje wystarczająco dużo sił, by upajać się jego niesamowitą egzotyką.

Teatr no

Konnichiwa!
Dzisiaj notka na temat teatru no.
Teatr Nō (jap. 能, Nō, także zapis Noh^?, słowo to oznacza: umiejętność, talent, sztukę; również nazwa Nōgaku 能楽) - jeden z głównych gatunków dramatu japońskiego. Pochodzić ma od ceremonialnych misteriów towarzyszących świętom shintō.
Wykonawcy głównych ról w przedstawieniu nō występują w maskach, a akcja koncentruje się głównie na opowieściach o bogach (kami) bądź na walce dobra ze złem (często forma egzorcyzmów). Ta forma teatru skupia w sobie mimikę, taniec, śpiew oraz muzykę (głównie instrumenty perkusyjne). Nō jako osobny, zlaicyzowany gatunek dramatu rozpoczął swe działanie w XIV wieku, zaś dekretem sioguna Ieyasu Tokugawy uznano go za oficjalny japoński teatr. Maski i kostiumy nō cenione są obecnie jako dzieła sztuki o wysokiej wartości.
Znacząca większość aktorów teatru nō to mężczyźni. Role kobiece odgrywają oni w maskach. Do XX wieku udział kobiet w przedstawieniach nō był zakazany, na początku XX wieku zezwolono na amatorskie praktykowanie sztuki, zaś dopiero po II wojnie światowej kobiety uzyskały prawo do wykonywania zawodu aktora teatru nō. Obecnie zawód ten praktykuje ok. 250 kobiet^.

Recenzja anime- Special A

No to pora na recenzję anime:

        Hikari Hanazono jest sympatyczną, ładną dziewczyną z charakterem. Ma tylko jedną poważną wadę – zawsze musi być „numerem jeden”. Jej ojciec, wielki fan wrestlingu, postanawia szkolić swą córkę w tym kierunku – i jest ona niepokonana, do momentu aż spotyka Keia Takishimę. Od tego czasu, czyli od szóstego roku życia, nieustannie rywalizują praktycznie w każdej dziedzinie. Niestety Kei okazał się nie tylko świetnym zapaśnikiem – jest również genialnym uczniem (a w zasadzie geniuszem we wszystkim, co robi). Jedyne, czego nie potrafi, to pokazać Hikari, że tak naprawdę coś do niej czuje. Hanazono postanawia uczynić celem swego życia „pokonanie” Keia. Z tym zamiarem udaje się za nim do tego samego liceum, które niestety okazuje się być jednym z najdroższych w Japonii. Jej ojciec, stolarz, mimo że nie jest zadowolony z tego faktu, widząc determinację i ambicję córki, decyduje się na opłacanie wysokiego czesnego. Trafia ona do specjalnej siedmioosobowej klasy dla najwybitniejszych uczniów o nazwie „Special A”, mającej zajęcia w osobnym budynku­‑szklarni, indywidualny tok nauczania oraz kilka innych przywilejów.

           Mnie osobiście anime i manga nie rzuciły na kolana. Jest to typowa shoujo, ale zawsze miło jest ją obejrzeć. Co o niej sądzicie?
Foty:

manga;

Gdzie zobaczysz:
http://special-a.kreskowka.pl/
http://www.anime-shinden.info/3816-special-a.html
http://www.urusai.pl/anime/speciala
Filmiki:

Nowości wydawnicze

Ohayo!

Pora na nowości wydawnicze:)

WANEKO :

Oficjalnie możemy ogłosić, że tytułem A, który planujemy wydać już niebawem jest shoujo.

Szkolne życie, rywalizacja, miłośc, czyli wszystko to, co możecie znaleźć w

SPECIAL A.

Tytułu oczekujcie w sprzedaży już po wakacjach.
STUDIO JG: 
Studio JG dało na swoim facebooku pewną zagadkę fotograficzną:

Co to za manga? Odpowiedź: Heart no kuni no alice

 

Cesarstwo Japonii

 Ohayo!

Pora na notkę o cesarstwie Japonii:)

Cesarstwo Japonii

Głową Japonii jest cesarz, ale nie posiada on realnej władzy i jego rola sprowadza się do obowiązków ceremonialnych. Aktualnie panujący cesarz Akihito Tsuyu-no Miya (urodzony w 1933 roku) jest 125. następcą chryzantemowego tronu, który oficjalnie przejął w 1990 roku po śmierci swojego ojca Hirohito rok wcześniej. Prawo Domu Cesarskiego dokładnie określa,kto i w jakiej kolejności dziedziczy władzę i zostało to zawężone do linii męskiej. Jednak historia Japonii odnotowuje osiem cesarzowych, które nie sprawowały samodzielnych rządów, gdyż miały opiekunów w osobie regenta. Ostatnią władczynią na japońskim tronie była Gosakuramachi, rządząca w latach 1762-1771. Jimmu, pierwszy cesarz Japonii, który panował w na przełomie VII i VI wieku przed Chrystusem,zgodnie z tradycją ma pochodzenie boskie, a symboliczny dzień objęcia przez niego tronu uważany jest za dzień założenia państwa japońskiego. Obecny cesarz Akihito jest absolwentem ekonomii i nauk politycznych na uniwersytecie w Tokio, pierwszym w historii Japonii cesarzem, który studiował na uniwersytecie.
Japońskimi regaliami cesarskimi, które nazywane są „trzema świętymi skarbami”, są:

1) Ośmioboczne Zwierciadło, które oznacza stałą obecność u boku cesarza bogini słońca Amaterasu,
2) Miecz-Trawosiecz, który ma magiczną moc działania w obronie cesarskiego rodu i całego narodu japońskiego,
3) Krzywe Klejnoty, które są świadectwem doświadczeń zgromadzonych przez boskich przodków cesarza, a swoją mocą i ostrością symbolizują rozum i wiedzę.

Przekazanie regaliów jest najistotniejszym elementem tenno, czyli ceremonii intronizacji nowego cesarza Japonii.
W2005 r. w Japonii trwała dyskusja na temat możliwości objęcia japońskiego tronu po raz dziewiąty przez kobietę, ponieważ przez poprzednie 40 lat w rodzinie cesarskiej nie urodził się ani jeden męski potomek. Obecny następca tronu 45-letni książę Naruhito i jego małżonka 41-letnia Masako mieli tylko jedno dziecko - trzyletnią księżniczkę Aiko. Książę Tomohito opowiedział się za rozwiązaniem tego problemu poprzez adopcję lub formalne przywrócenie instytucji cesarskich konkubin, która została zaniechana przez cesarza Hirohito. Jednak debata zakończyła się, kiedy we wrześniu 2006 roku przyszedł na świat Hisahito, syn księcia Naruhito.
W2002 roku cesarz Akihito z oficjalną wizytą odwiedził Polskę.

 









Informacje zaczerpnięte z internetu.